معلومات طبی و صحی

آخرین اخبار و جدیدترین معلومات

معلومات طبی و صحی

آخرین اخبار و جدیدترین معلومات

خطرمصرف بیش ازاندازه‌آب برای نوزادان

به گزارش یونایتدپرس‌, پزشکان در بخش- کودکان بیمارستان فیلا‌لفیا, نوشیدن بیش از اندازه اب حتی ممکن است خطرناک باشد و برخی اوقات شرایط مرگباری را بوجود اورد که مسمومیت آب نامیده می‌شود.دکتر کولت دسروچرز گفت:مسمومیت آب زمانی اتفاق می‌افتد که بدن بیشتر از اندازه آب دریافت می‌کند و از آنجا که کلیه‌های کودک به طور کامل تکامل نیافته است‌, کودکان بیشتر از بزرگسالان آسیب پذیر هستند.دسروچرز افزود: بدن برای عملکرد مناسب به سدیم و شکر نیاز دارد.آب بیش ازاندازه به نوبه خود میزان طبیعی سدیم را در بدن نوزاد کاهش می‌دهد و این موضوع می‌تواند به حالت غش‌,آسیب دیدگی مغزی و مرگ منجر شود.نوزادان تا 6 ماه باید شیر مادر یا شیر خشک بخورند و به آنها آب ساده داده نشود .

چرا افسرده می شویم؟

استرس پاسخ بدن برای دفاع از خود است. این طبیعت بدن در فوریت ها مانند کنار رفتن از سر راه ماشینی که بسرعت نزدیک می شود ، خوب است اما اگر به مدت طولانی ادامه پیدا کند اثرات سوئی بر بدن اعمال می کند بطوری که ممکن است بدن به هر محرک و تغییر عادی در زندگی روزانه عکس العمل نشان دهد. در این شرایط ممکن است حتی زمانی که ماشینی به شما نزدیک می شود و علیرغم اینکه می خواهید از سر راه آن کنار بروید قادر به این کار نباشید.علت ایناست که بدن شما پیوسته در حال واکنش است و جایی برای نگهداشتن این همه انرژی اضافی ندارد و لذا دچار اضطراب ، نگرانی و عصبی می شوید.چه عواملی باعث استرس می شوند؟هر نوع تغییر اعم از خوب و بد می تواند باعث ایجاد تنش در شما شود. عوامل استرس زا برای افراد مختلف فرق می کند.برای مثال بازنشستگی ممکن است برای شخصی استرس زا باشد در حالیکه دیگری را دچار استرس نکند.بطور کلی هر رویدادی که نوعی تغییر وضعیت باشد و تاثیر جدیدی بر زندگی داشته باشد ممکن است استرس زا باشد.این تغییرات شامل تغییر یا از دست دادن شغل ، بیماری ، از دست عزیزان ، ازدواج یا طلاق ، پیشرفت شغلی ، صدمه دیدن ، مشکلات مالی ، جابجایی ، بچه دار شدن و بسیاری علل دیگر می باشد.استرس چه تاثیری بر سلامت می گذارد؟مسلما استرس می تواند به سلامت انسان آسیب برساند و در صورت عدم آشنایی با روش های مقابله با آن یا یک مشکل یا بیماری موجود را بدتر کند. علائمی که به هنگام استرس بروز می کند عبارتند از :اضطراب ، کمر درد ، یبوست یا اسهال ، خستگی یا رخوت ، سردرد ، فشار خون بالا ، بی خوابی ، مشکل در روابط با دیگران ، تنگی نفس ، گرفتگی گردن ، ناراحتی معده ، از دست دادن یا افزایش وزن ، احساس غم واندوه یا گریه زیاد، از دست دادن علاقمندی به امور ، احساس گناه ، ناامیدی یا پوچی فکر در باره مرگ یا خودکشی ، خواب زیاد یا عدم توانائی برای به خواب رفتن و یا در خواب ماندن ، مشکل در عطف توجه به امور و تصمیم گیری ، و دچار شدن به دردهائی که با درمان بهبود نمی یابند.چگونه با استرس مقابله کنیم؟افسردگی را می توان با مشاوره ، دارو و یا به کمک هردو روش درمان کرد. مراقبت مناسب ، ورزش منظم و خوردن غذاهای سالم نیز حائز اهمیت است.در صورت شدید نبودن افسردگی ممکن است مشاوره به تنهائی موثر واقع شود.- خود را از دیگران جدا نکنید با افراد مورد علاقه و دوستان ، راهنمای مذهبی ، و پزشک خاوادگی تان در ارتباط باشید.- در این دوران از اخذ تصمیمات مهم زندگی (مثلا در باره جدائی یا طلاق) خودداری کنید.شاید نتوانید درست فکر کنید بنابراین تصمیمات درستی نخواهید گرفت.- بخاطر افسردگی ، خودتان را سرزنش نکنید.شما مسبب آن نیستید.- از اینکه هم اکنون احساس خوبی ندارید ناامید نشوید. صبور باشید.- تسلیم نشوید.- هر روز ورزش کنید تا انرژی بیشتری کسب نموده و احساس بهتری داشته باشید.- رژیم غذائی متعادل و سالم داشته باشید و سعی کنید به اندازه کافی بخوابید.- طبق دستور پزشک برای مشاوره مراجعه کنید و یا داروهای توصیه شده را مصرف نمائید. در صورت عدم مصرف صحیح و به موقع ، داروها تاثیری نخواهند داشت.- اهداف کوچکی را برای خود تعیین کنید چراکه ممکن است انرژی کمتری داشته باشید.- خود راتشویق کنید.- هر چه می توانید در مورد افسردگی و درمان آن کسب اطلاع کنید.- در صورت خطور افکار خودکشی به مغزتان فورا پزشک کعالج و یا مرکز بهداشت محلی را مطلع سازید.افسردگی چگونه درمان می شود؟داروهای ضد افسردگی نیز مانند اکثر داروها می توانند اثرات جانبی داشته باشند اما همه افرادی که این داروها را مصرف می کنند به اثرات جانبی دچار نمی شوند.اثرات جانبی به نوع داروی انتخابی توسط پزشک بستگی دارد.برخی از این داروها باعث خشکی دهان ، یبوست ، دید تار ، احساس خلاء ، مشکلات مثانه ، خستگی ، خواب آلودگی ، سرگیجه ، لرزش دست ، تپش قلب یا افزایش وزن می شوند. اگر یکی از اثرات جانبی دارو موجب آزار بیمار شود لازم است با پزشک در این مورد صحبت کند.با تاثیر دارو فرد بهتر به خواب می رود.اشتها و انرژی بیشتری خواهد داشت.در باره آینده نیز احساس بهتری می کند. کمتر غمگین می شود و تصمیم گیری برایش آسانتر می شود.در عرض یک هفته پس از شروع مصرف دارو متوجه روند بهبود خواهد شد اما احتمالا تا حدود 8-6 هفته همه اثرات را نمی بیند.این امر بستگی به میزان افسردگی فرد دارد. اگر اولین بار باشد که دچار افسردگی می شود احتمالا پزشک به مدت شش ماه دارو ثجویز می کند.اگر بریا بار دوم دچار این حالت شده حدودا یک سال دارو توصیه می شود اما در صورتی که سومین یا چهارمین تجربه افسردگی باشد شاید برای چند سال باید دارو مصرف شود تا افسردگی مجددا بازنگردد.برای کاهش استرس چه کنیم؟اولین اقدام تشخیص به موقع علائم است. اولین نشانه های هشدار دهنده استرس شامل احساس فشار در شانه و گردن ، یا گره کردن مشت است.اقدام بعدی انتخاب روش مقابله با آن است. یک راه ، اجتناب از آن عاملی است که بنظر می رسد عامل استرس باشد. اما اغلب چنین چیزی ممکن نیست.راه دوم تغییر نحوه واکنش به استرس است که معمولا بهترین راه محسوب می شود. به هر حال راهکارهایی برای مقابله با استرس وجود دارند که به برخی از آنها اشاره می شود :- نگران آنچه در کنترل شما نیست ، نباشید.- برای موقعیت هایی که می دانید استرس زا هستند مانند یک مصاحبه شغلی ، خود را آماده کنید.- هر گونه تغییری را تنها یک تغییر در نظر بگیرید و آن راتهدیدی بر زندگی بشمار نیا ورید.- بکوشید کشمکش هایی که بین شما و دیگران وجود دارد را بر طرف کنید.- در صورت مشاهده علائم از خانواده ، دوستان نزدیک و یا پزشک کمک بخواهید.- برنامه ورزشی منظمی را دنبال کنید.- رژِیم غذایی سالم و خواب کافی داشته باشید.- با روابط اجتماعی بیشتر ، سرگرمی و ورزش گروهی خود را از شرایط استرس زا دور کنید.

استفاده از لیزر در درمان آکنه

آکنه یک اختلالا ناشی از عملکرد هورمون ها و دیگر مواد بر روی غدد چربی پوست و فولیکول موها است. این فاکتورها منجر به بسته شدن منافذ و ظهور لزیون هایی است که عموما جوش نامیده می شوند.لزیون های آکنه معمولا روی صورت ، گردن ، کمر ، قفسه سینه و شانه ها ایجاد می شود. گرچه آکنه معمولا مشکل جدی برای سلامت محسوب نمی شود می تواند عامل ناراحتی احساسی باشد.آکنه شدید ممکن است بصورت جای جوش دائمی باقی بماند. علت اصلی آکنه نا شناخته است اما پزشکان معتقدند فاکتورهای متعددی در ایجاد آن دخالت دارند. یکی از فاکتورهای مهم افزایش هورمون های آندروژن (هورمون های جنسی مردانه) هستند.این هورمون ها در طی دوران بلوغ در دخترها و پسرها افزایش می یابد و باعث می شوند غدد چربی بزرگ شده سبوم یا چربی بیشتر ی تولید کنند.تغییرات هورمونی مربوط به بارداری یا به شروع مصرف یا قطع داروهای پیشگیری از آن می توانند باعث آکنه شوند. فاکتور دیگر وراثت است.محققان بر این باورند که برخی افراد بطور ژنتیکی مستعد این جوش ها هستند.درمان آکنه اغلب توسط متخصصان پوست صورت می گیرد. این پزشکان همه انواع آکنه بویژه موارد شدید را درمان می کنند.هدف درمان رفع جوش های موجود ، توقف تشکیل لزیون های جدید ، جلوگیری از به جای ماندن جای جوش یا اسکار و به حداقل رسانیدن استرس روانی ناشی از این بیماری است.درمان دارویی با هدف کاهش مشکلاتی که در ایجاد آکنه نقش دارند صورت می گیرد : - تجمع غیر عادی سلولها در فولیکول ها- افزایش تولید چربی- باکتری ها- التهاببسته به شدت مشکل ، پزشک ممکن است یکی از داروهای بدون نسخه یا انواعی را که فقط با تجویز پزشک ارائه می شود را توصیه کنند. برخی از این داروها پوستی هستند و برخی هم خوراکی اند.به گزارش مدلاین پلاس محققان به تازگی استفاده از لیزر را یک گزینه درمانی درنظر می گیرند. لیزر با اثرات جانبی کمتر به کاهش التهاب لزیون های آکنه صورت کمک می کند. بعلاوه ظاهرا حتی برای تیره ترین پوست ها هم قابل استفاده است.در حال حاضر لیزر روش درمانی موثر و بی خطری برای رفع جوش های آکنه صورت محسوب می شود.به افرادی که دچار آکنه صورت هستند معمولا توصیه می شود صورت خود را دوبار در روز ، صبح و شب و پس از ورزش با شوینده های ملایم بشویند.برای آگاهی بیشتر از نحوه درمان آکنه و بهترین شوینده موجود با پزشک مشورت کنید. صابون های قوی ممکن است مشکل را بیشتر کنند. شستشوی مرتب مو ضروری است. اگر موی چربی دارید بهتر است آن را هر روز بشوئید.از دست زدن و کندن جوش ها جدا خودداری کنید فشار دادن یا کندن آنها منجر به ایجاد جای جوش یا اسکار می شود.

افسردگی چیست و چگونه می‌توان علائم آن را شناسایی کرد؟

افسردگی در واقع یک بیماری فراگیر و لطمه زننده به روح و روان آدمیست که از مشخصات آشکار آن می‌توان به احساس پوچ بودن و ناراحتی، احساس ناامیدی و یا بی‌ارزش بودن و حتی داشتن تفکرات منفی اشاره کرد. گفته می‌شود که افسردگی عموما با نشانه‌های فیزیکی همراه است که معالجه نسبت به آن چندان ثمربخش نیست. عموما فرد مبتلا به افسردگی دارای رفتاری کند و آهسته است. محققان می‌گویند که سه گونه اختلالات افسردگی و پریشان خاطری وجود دارد که عبارتند از افسردگی پیشرفته، اختلال روانی به صورت افسردگی و افسردگی شیدایی. اینگونه اختلالات روانی در مقیاس‌های شدت و طول مدت، نشانه‌هایشان با یکدیگر متفاوت هستند. محققان علوم رفتاری می‌گویند که افسردگی‌های پیشرفته دارای نشانه‌ها و علایمی هستند که می‌توانند فعالیتهای روزمره، مطالعات، خواب،‌ خوردن و شرکت در فعالیتهای خوشایند و سرگرم کننده را تحت تاثیر قرار دهد. چنین حالتی ممکنست برای دفعات گوناگون در طول زندگی آدمی روی دهد. محققان معتقدند که نوع دیگری از افسردگی با درجه‌ شدت پایین‌تر، اختلال روانی به صورت افسردگیست که در واقع دارای نشانه‌هایی طولانی مدت است که بر اساس آن شخص از انجام مناسب فعالیتهای روزانه و یا برخورداری از احساساتی خوب و دلپذیر محروم می‌شود. بسیاری از مردم که مبتلا به این گونه از افسردگی هستند، همواره دوره‌های پریشان خاطری قابل توجهی را در برخی از برهه‌های زندگی خود طی می‌کنند. محققان همچنین با اشاره به نوع سوم افسردگی و پریشان خاطری می‌گویند، نوع سوم افسردگی که در واقع یک اختلال روحی شیداگونه است، نام بیماری افسردگی دو قطبی را نیز به خود گرفته است. این نوع از افسردگی، البته نه به اندازه دو نوع قبلی ذکر شده، موجب ایجاد تغییراتی در خلق و خوی آدمی می‌شوند.در پاره‌ای از مواقع، احساسات و خلق و خوی آدمی، دارای جوش و خروش‌هایی شده، با این حال در بیشتر مواقع این احساسات رنگ رخوت و سستی به خود می‌گیرند. هنگامی که یک شخص مبتلا به این نوع از افسردگی دوران بیماری خود را طی کند، می‌توان گفت که شخص تمامی نشانه‌های مربوط به این بیماری را از خود بروز می‌دهد. این نوع از ابتلا به افسردگی و پریشان خاطری، در بیشتر مواقع، تفکر، قوه‌ متفاوت، حتی رفتارهای اجتماعی را تحت تاثیر قرار می‌دهد که در نتیجه به بروز مشکلات جدی برای شخص و اطرافیان منجر می‌شود. محققان می‌گویند که هنوز درمان دقیقی برای اینگونه از افسردگی دریافت نشده است. *علایم ابتلا به افسردگی*محققان علوم روانشناسی و روانپزشکی بر این باورند که اشخاصی که به نوعی به افسردگی و پریشان خاطری مبتلا هستند، لزوما تمامی نشانه‌های این بیماری را در خود ندارند، گاهی فردی مواردی از علایم این بیماری را از خود بروز می‌دهد و گاهی نیز شخص دیگری پیدا می‌شود که حداکثر این نشانه‌ها را در رفتار و احساسات خود بروز می‌دهد.این اعتقاد علمی وجود دارد که با توجه به شخص، شدت علایم ابتلا به افسردگی و پریشان خاطری در دوره‌های مختلف زندگی متفاوت هستند. با این حال نشانه‌ها و علایم شناخته شده این بیماری عبارتند از: - ناراحتی‌های همیشگی، احساس پوچ بودن، پریشان خاطری، احساس ناامیدی و بدبینیاحساس گناهکار بودن، بی ارزش بودن و ناکارآمد بودن - از دست دادن علایق و تفکرات دلپذیر در جریان تفریحات و سرگرمی‌ها - کاهش قوای بدنی و کرخت و سست شدن رفتار- داشتن مشکلات در امر تمرکز، به خاطر آوردن امور و تصمیم‌گیری - پریدن از خواب و یا خواب زیاد - از دست دادن میل به غذا خوردن و یا کاهش وزن و حتی بالعکس داشتن میل شدید به خوردن غذا و خواب زیاد- به مرگ و خودکشی فکر کردن و تلاش جهت خودکشی- احساس خشم و بی‌حوصلگی- علایم فیزیکی طولانی‌مدت که معالجات پزشکی پاسخگوی آنها نیستند از جمله سردرد و دردهای مزمن- عصبانیت‌های غیر معمول- کاهش نیاز برای خوابیدن- صبحت کردن زیاد- افزایش میل جنسی- کاهش قوای قضاوت و داوری - رفتارهای نادرست اجتماعی*علل ابتلا به افسردگی*برخی از انواع افسردگی و پریشانی خاطر در خانواده‌ها همه‌گیر می‌شوند که نشان دهنده آن است که در واقع سستی رفتاری در میان افراد یک خانواده می‌تواند منشاء وراثتی داشته باشد. همچنین این باور علمی و روانشناختی وجود دارد که در برخی از خانواده‌ها به نظر می‌رسد که افسردگی‌های پیشرفته نسل به نسل بروز می‌کنند. هرچند تحقیقات نشان داده‌اند این امکان وجود دارد که پریشان خاطری و افسردگی پیشرفته در خانواده‌هایی که سابقه این بیماری ندارند نیز ظهور یابد. با این حال یک نکته محرزست و آن اینکه چه از طریق وراثتی و یا خیر، اختلالات رفتاری مربوط به پریشان خاطری و افسردگی اغلب مربوط به بروز تغییراتی در ساختار بدن یا عملکرد آن است. تحقیقات نشان می‌دهند افرادی که دارای سطح پایینی از خود باوری هستند و اغلب نگاه بدبینانه‌ای نسبت به خود و دنیای اطرافشان دارد و نیز به سرعت تحت فشار استرس‌های محیطی مستاصل می‌شوند، آمادگی کامل برای ابتلا به افسردگی دارند. از سوی دیگر تحقیقات سالهای اخیر نشان می‌دهند که تغییرات فیزیکی در بدن انسان می‌تواند با تغییرات روحی و روانی نیز همراه باشد. بر این اساس گفته می‌شود که بیماری‌هایی از جمله اختلالات مغزی، سکته‌های مغزی و حملات قلبی، سرطان، پارکینسون و اختلالات هورمونی می‌تواند عامل ابتلا به افسردگی شوند که در نتیجه موجب آن می‌شوند که شخص بیمار، سست و کرخت شده و اقدامی جهت مراقبت از خود در برابر این بیماری‌ها صورت ندهد و بدین ترتیب بهبود شخص همواره به تعویق می‌افتد.