معلومات طبی و صحی
آخرین اخبار و جدیدترین معلوماتمعلومات طبی و صحی
آخرین اخبار و جدیدترین معلومات
افزایش شیوع فلج اطفال در افغانستان
مقامات افغان گفتند تعداد موارد بیماری فلج اطفال در افغانستان بویژه در استان های جنگ زده جنوبی این کشور در سال جاری 4 برابر شده است. به گزارش آسوشیتدپرس ، در سال جاری تاکنون 24 مورد فلج اطفال مشاهده شده در حالی که مجموع این موارد در سال گذشته 9 مورد بود.شکرالله وحیدی مقام مسوول اجرای برنامه مبارزه با فلج اطفال در وزارت بهداشت افغانستان با اعلام این خبر گفت تمام موارد به استثنای یک مورد در جنوب بوده است.وی علت این افزایش را افزایش خشونت ، سفرهای بدون نظارت در مرز با پاکستان که خود نیز با مشکل فلج اطفال مواجه است ، دشواری در ارائه خدمات بهداشتی و کمبود ارتباط با رهبران محلی دانست.دکتر هملال شارما ، مقام مسوول یونیسف درباره برنامه مهار بیماری فلج اطفال گفت: علت افزایش موارد فلج اطفال در سال جاری واکسینه نشدن کودکان در سالهای اخیر است.ویروس فلج اطفال سیستم عصبی را مختل می کند و می تواند باعث فلج دائم در عرض چند ساعت و حتی مرگ شود.حدود 1880 نفر سال گذشته در سراسر جهان به این بیماری مبتلا شدند. این رقم در سال 1988 بیش از 350 هزار بود.در آن سال سازمان جهانی بهداشت مبارزه جهانی با این بیماری را آغاز کرد.درباره آرتریت روماتوئید
 |
برخلاف آرتروز (استئوآرتریت)، که حاصل از بین رفتن مفاصل است، آرتریت روماتوئید یک بیمارى التهابى است. علت دقیق آرتریت روماتوئید معلوم نیست، ولى باور عمومى بر این است که حاصل و نتیجه حمله سیستم ایمنى بدن به بافتى است که مفاصل را مى پوشاند.
آرتریت روماتوئید در خانم ها دو تا سه بار شایع تر از مردان است، و عموماً در سنین ۲۰ تا ۵۰ سالگى بروز مى کند. با این حال، آرتریت روماتوئید مى تواند کودکان کم سن وسال و افراد مسن تر از ۵۰ سال را نیز گرفتار کند.
هیچ راه علاجى براى آرتریت روماتوئید وجود ندارد. ولى با درمان مناسب، برنامه درازمدت براى محافظت از مفاصل، و تغییر شیوه زندگى، بیماران مى توانند، با وجود ابتلا به این بیمارى، زندگى طولانى و پربارى داشته باشند.
• نشانه ها و علائم
با گذشت زمان، نشانه ها و علائم آرتریت روماتوئید مى آیند و مى روند. اینها عبارتند از:
- درد و تورم مفاصل، به ویژه مفاصل کوچک دست ها و پاها
- درد یا سفتى عمومى مفاصل و عضلات، به ویژه پس از خواب یا در پى مدتى بى حرکتى و استراحت
- کاهش حرکت مفاصل مبتلا
- کاهش قدرت عضلات چسبیده به مفاصل مبتلا
- احساس خستگى، که مى تواند در زمان عود و تشدید بیمارى، بسیار شدید باشد.
- تب پایین
- تغییر شکل مفاصل با گذشت زمان
- احساس کسالت عمومى
آرتریت روماتوئید، معمولاً، هم زمان مشکلاتى در چندین مفصل ایجاد مى کند. در ابتدا، مفاصل مچ ها، دست ها و زانوان بیشتر از مفاصل دیگر گرفتار مى شوند. با پیشرفت بیمارى، شانه ها، آرنج ها، باسن، و گردن گرفتار مى شوند. به طور کلى، بیمارى هم زمان (به عنوان مثال، گرفتارى هم زمان مفاصل کوچک دست و انگشتان) دو طرف بدن را گرفتار مى سازد.
گاه توده هاى کوچکى، در نواحى تحت فشار در زیر پوست - مثلاً، در آرنج ها، دست ها، پا ها، و تاندون هاى آشیل (در پشت هردو پا)- تشکیل مى شوند. اما، این توده هاى کوچک (موسوم به ندول هاى روماتوئید) در هر کجاى دیگر بدن (از جمله زیر پوست سر، زانوان یا حتى ریه ها)، نیز مى توانند تشکیل شوند. این ندول ها، اندازه هاى متفاوتى دارند - از اندازه یک نخود گرفته تا به بزرگى یک عدد گردو. معمولاً، این ندول ها دردناک نیستند.
برخلاف استئوآرتریت، که تنها استخوان ها و مفاصل را گرفتار مى سازد، آرتریت روماتوئید، اغلب مى تواند موجب بیمارى مزمنى شده، و شدت بیمارى نیز در طول زمان متغیر است. در لابه لاى دوره هاى تشدید بیمارى، شاهد دوره هاى تخفیف و از میان رفتن تورم، درد، اشکالات خواب و ضعف عمومى نیز هستیم.
•علت
آرتریت روماتوئید، مانند تمام انواع دیگر آرتریت ها، ضایعه اى التهابى در مفاصل به شمار مى رود. در این بیمارى، پرده نازکى که روى مفاصل متحرک را پوشانده (موسوم به سینوویوم) دچار التهاب شده، و گلبول هاى سفید (که کار اصلى شان حمله به مهاجمین ناخواسته، مانند باکترى ها و ویروس ها است) از خون بدان هجوم مى آورند.
حاصل این تهاجم، آزاد شدن پروتئین هایى است که با گذشت ماه ها و سال ها موجب ضخیم تر شدن سینوویوم مى شوند. به علاوه، این پروتئین ها به غضروف، استخوان، تاندون ها و لیگامان ها (این دو، رشته هاى ضخیم و بسیار محکمى هستند، که عضلات و استخوان ها را به یکدیگر پیوند مى دهند) آسیب رسانده، به مرور شکل و ماهیت مفاصل را دگرگون مى سازند. حاصل تمام این تحولات تخریب مفصل است.
برخى از پژوهشگران بر این گمان اند در کسانى که از نظر ارثى زمینه مساعدى براى ابتلا به آرتریت روماتوئید دارند، بیمارى با یک عفونت (ویروسى یا باکتریال) آغاز مى شود. ذکر این نکته نیز لازم به نظر مى رسد که، کسانى که ژن هاى خاصى را به ارث مى برند، لزوماً به این بیمارى مبتلا نمى شوند. با این حال، این افراد بیشتر از دیگران گرفتار بیمارى شده، و شدت بیمارى نیز در آنها بیشتر است.
•عوامل خطر
علت (یا علل) آرتریت روماتوئید دقیقاً مشخص نیست، ولى این عوامل خطر را مى توان برشمرد:
- سن بالا؛ ولى، پس از ۸۰ سالگى، در خانم ها، از تعداد موارد ابتلا به بیمارى کاسته مى شود.
- جنسیت (خانم ها بیشتر در معرض ابتلا به بیمارى هستند).
- ابتلا به هرگونه عفونت (احتمالاً ویروسى یا باکتریال) در کسانى که زمینه مساعدى دارند.
- به ارث بردن برخى از ژن ها
- سیگار کشیدن به مدت طولانى
•چه وقت باید به پزشک مراجعه کنیم
هرگاه احساس درد یا تورم در چندین مفصل در دو طرف بدن داشتید، به پزشک مراجعه کنید. پزشک ممکن است داروهایى براى درمان درد یا بیمارى تجویز کند. نیز هرگاه با عوارض جنبى داروهاى مصرفى مواجه شدید، موضوع را با پزشک تان در میان گذارید. این عوارض جنبى، عبارتند از تهوع، درد شکم، مدفوع سیاه یا قیرى، تغییر در اجابت مزاج، یبوست و سرگیجه.
•تشخیص
- آزمایش هاى خونى: اندازه گیرى ESR مى تواند مبین وجود التهاب در بدن باشند. این معیار در بیماران مبتلا به آرتریت روماتوئید بالاست، در حالى که در بیمارى استئوآرتریت طبیعى است. شاهد دیگر، وجود نوعى آنتى بادى موسوم به فاکتور روماتوئید است، هر چند که ممکن است در اوایل حضور نداشته باشد. عکس آن، نیز، ممکن است؛ یعنى فردى داراى فاکتور روماتوئید در خون، ولى فاقد بیمارى باشد.
- تصویربردارى: این تصاویر، به ویژه به تمایز بین دو بیمارى آرتریت روماتوئید و استئوآرتریت کمک مى کنند.
•عوارض
آرتریت روماتوئید موجب سفتى و درد مفاصل و عضلات، و گاه نیز خستگى، مى شود. گاه، حتى بیمار در گرفتن دستگیره و باز کردن در یا گرفتن قلم در دست مشکل دارد. از سویى، خود این گرفتارى ها منشا و موجب احساس خستگى و افسردگى اند.
آرتریت روماتوئید خطر ابتلا به پوکى استخوان ها را نیز بیشتر مى کند. برخى پژوهشگران بر این گمان اند که این بیمارى مى تواند، خطر ابتلا به بیمارى هاى قلبى را نیز افزایش دهد. در گذشته، بیماران نهایتاً زمین گیر و اسیر چرخ مى شدند، اما امروز، با درمان ها و مراقبت هاى بهتر، کمتر با این گونه عواقب مواجه مى شویم.
• درمان
در سالیان اخیر، تحولات چشمگیرى در درمان آرتریت ها صورت گرفته است. مهم ترین بخش درمان، استفاده از داروهاست. ولى، در پاره اى از موارد، ممکن است نیاز به اعمال جراحى نیز پیش آید.
• داروها
- داروهاى ضدالتهابى غیراستروئیدى: این داروها به تخفیف و تسکین درد کمک مى کنند. داروهایى که بدون ارائه نسخه پزشک مى توان آنها را از داروخانه ها تهیه نمود، عبارتند از آسپرین، ایبوپروفن، ناپروکسن سدیم. اما، آنهایى که نیاز به نسخه پزشک دارند: کتوپروفن، ناپروکسن، تولمتین، دیکلوفناک، نابومتون، و ایندومتاسین. از جمله مهم ترین عوارض جانبى مصرف این داروها مشکلات و خونریزى هاى گوارشى اند؛ ولى با طولانى شدن مصرف آنها، باید انتظار بروز ضایعاتى در کبد، کلیه ها، وزوز گوش ها، احتباس مایعات و فشار خون بالا را نیز داشته باشیم. به علاوه، داروهاى مذکور (به استثناى آسپرین) مى توانند موجب عوارض قلبى-عروقى، چون سکته هاى قلبى و مغزى، نیز شوند.
- مهارکننده هاى COX-2 : این گروه از داروها، احتمالاً، کمتر به معده آسیب مى زنند. برخى از این داروها، از جمله سلبرکس، آنزیمى به نام سیکلواکسیژناز را، که در التهاب مفاصل بسیار فعال است، مهار مى کنند. از جمله عوارض جانبى مصرف این داروها، تجمع مایعات است که مى تواند منجر به فشار خون بالا شود. به علاوه، این گروه از داروها متهم به افزایش خطر وقوع و بروز حملات قلبى و مغزى اند.
- داروهاى کورتونى (کورتیکوستروئیدها): این گروه از داروها، از جمله پردنیزون و متیل پردنیزولون، از شدت التهاب و درد مفاصل مى کاهند، و فرآیند تخریب مفاصل را کند مى کنند. ولى، با گذشت ماه ها و سال ها، از میزان تاثیرشان کاسته شده، عوارض مهمى چون کبودى هاى پوست، نازک شدن استخوان ها، آب مروارید، افزایش وزن، گرد شدن صورت، و دیابت را به دنبال دارند.
- داروهایى که بر رفتار بیمارى تاثیر مى گذارند: از این دسته داروها، براى محدود و محصور کردن شدت تخریب مفاصل استفاده مى کنند. مصرف به موقع و زودهنگام آنها بسیار مهم است، چون به کندى اثر مى کنند و هفته ها و گاه ماه ها طول مى کشد تا اثرات شان آشکار شود. معمولاً، داروهاى این دسته دارویى همراه با داروهاى گروه هاى دیگر مورد استفاده قرار مى گیرند. از جمله این داروها، هیدروکسى کلروکین، سولفاسالازین طلا، ماینوسایکلین و متوترکسات هستند.
- مهارکننده هاى ایمنى: این گروه از داروها سیستم ایمنى را مهار مى کنند، که در نهایت بر سیر بیمارى تاثیر مى گذارد. برخى از پرمصرف ترین آنها، عبارتند از لفلونومید، آزاتیوپرین، سیکلوسپورین، و سیکلوفسفامید. یکى از عوارض بسیار مهم این داروها، آمادگى ابتلا به عفونت هاست.
- داروهاى مهار کننده عامل نکروز تومور: عامل نکروز تومور، نام یکى از واسطه هاى شیمیایى التهابى است، که در آرتریت روماتوئید بسیار فعال است. مصرف داروهایى که این واسطه شیمیایى را مهار مى کنند، معمولاً ظرف یک تا دو هفته، به تخفیف یا رفع عوارضى چون درد، سفتى صبحگاهى، و حساسیت و تورم مفاصل کمک مى کند. برخى از داروهاى این گروه، که براى درمان آرتریت روماتوئید توصیه شده اند، عبارتند از اتانرسپت، اینفلیکسى ماب، و آدالیموماب.
- داروهاى ضدگیرنده اینترلوکین : مانند آناکینرا، در مواردى تجویز مى شوند، که درمان هاى معمول و متداول نتیجه بخش نبوده اند. برخى از عوارض جنبى مصرف این داروها عبارتند از ایجاد واکنش پوستى در محل تزریق، کاهش شماره گلبول هاى خون، سردرد، و افزایش عفونت هاى دستگاه تنفس فوقانى.
- آباتاسپبت: این دارو، که در اواخر سال ۲۰۰۵ به تایید اداره غذا و دارو رسید، از شدت التهاب و تخریب مفاصل مى کاهد. مکانیسم اثر آن، مقابله با و غیرفعال کردن سلول هاى T (نوعى از گلبول هاى سفید خون) است. مصرف دارو به صورت تزریق ماهى یک بار بوده، و عوارض جانبى آن عبارتند از سردرد، تهوع و عفونت هاى نه چندان شدید، مانند عفونت هاى دستگاه تنفس فوقانى. عوارض شدیدى چون پنومونى نیز مى توانند پیش آیند.
- داروهاى ضد افسردگى: برخى از بیماران دچار علائم افسردگى نیز مى شوند. برخى از داروهاى ضدافسردگى مفید در درمان این گونه عوارض، عبارتند از آمى تریپتیلین، نورتریپتیلین، و ترازودون.
استئوآرتریت (بیماری درد مفصل)
استئوآرتریت (بیماری دژنراتیو مفصل) تحلیل غضروف مفصلی و رشد خارهای استخوانی که باعث التهاب بافت‌های اطراف می‌گردد. این عارضه ممکن است هر یک از مفاصل را درگیر سازد ولی شایع‌ترین مفاصله درگیر عبارتند از مفاصل انگشتان دست، پا، زانو، ران و ستون فقرات. این عارضه معمولاً بزرگسالان بالای 45 سال را مبتلا می‌سازد.
خشکی و درد مفاصل از جمله کمردرد. تغییرات آب‌وهوا به خصوص سرما و رطوبت ممکن است درد ر افزایش دهند.
محدودیت حرکت و کاهش انعطاف‌پذیری مفاصل مبتلا
نبود قرمزی، گرما یا تب همراه درگیری مفاصل (معمولاً(
تورم مفاصل درگیر (گاهی) به خصوص مفاصل انگشتان دست
صدای ترق و تروق یا صدای ساییده شدن با حرکت مفصل مبتلا )گاهی (
علت دقیق این اختلال ناشناخته است. به نظر می‌رسد نتیجه ترکیب یا تعامل عوامل مکانیکی، زیست‌شناختی، بیوشیمیایی، التهابی و ایمنی باشد.
چاقی
پرداختن به طور حرفه‌ای به فعالی‌هایی که با فشار به مفاصل همراهند نظیر رقص، فوتبال، موسیقی یا قالی بافی
فشار بر مفاصل ناشی از فعالیت در زمان ابتلا به این بیماری و بالارفتن سن. تقریباً همه افراد بالای 50 سال به درجاتی از استئوآرتریت مبتلا هستند.
آسیب به آستر مفصل
حفظ وزن در حد مناسب برای قد و ساختار بدن
داشتن فعالیت در زمان ابتلا به این بیماری فیزیکی و در عین حال خودداری از فعالیت در زمان ابتلا به این بیماری هایی که منجر به آسیب مفاصل می‌گردند، به ویژه پس از سن 40 سالگی. به طور منظم به نرمش‌های کششی یا یوگا بپردازید.
علایم معمولاً قابل تسکین است ولی تغییرات مفصلی دایمی هستند. درد ممکن است در آغاز خفیف باشد، ولی می‌تواند به قدری شدید گردد که فعالیت در زمان ابتلا به این بیماری های روزمره و خواب بیمار را دچار اختلال کند.
لنگیدن (گاهی(
تحلیل رفتن و ضعیف شدن عضلات اطراف مفصل مبتلا در اثر به کارگیری کمتر آنها به علت درد
پیشرفت بیماری (به دلیل ماهیت پیشرونده بیماری(
بررسی‌های تشخیصی ممکن است شامل بررسی آزمایشگاهی مایع مفصل (برای ردکردن احتمال آرتریت التهابی) و رادیوگرافی مفاصل درگیر باشد.
- یک طرح درمانی جامع در بردارنده شناخت اختلال، توانبخشی، برنامه‌ریزی برای فعالیت در زمان ابتلا به این بیماری های روزمره، و داروها می‌باشد.
- برای تخفیف درد، مفاصل دچار درد و سفتی را به مدت 20 دقیقه 3-2 بار در روز گرم کنید. برای گرم کردن مفصل از حوله داغ، وان آب داغ، لامپ‌های مادون قرمز، بالشتک‌های گرم‌کننده برقی، یا پمادها یا محلول‌های ایجادکننده گرمای عمقی استفاده کنید. شنا در یک استخر آب گرم یا حرکت در یک چشمه معدنی دارای جریان گردابی سودمند است.
- اگر استئوآرتریت گردن باعث درد در بازوها شده باشد از یک گردن‌بند نرم بی‌حرکت کننده گردن استفاده کنید. اگر این اقدام مؤثر نبود، یک وسیله کشش گردن برای استفاده در منزل خریداری کنید.
- عضلات اطراف مفاصل درگیر را ماساژ دهید. ماساژ خود مفاصل فایده‌ای ندارد.
- در مورد استئوآرتریت ستون فقرات، هنگام خواب به پشت بخوابید و از یک تشک سفت استفاده کنید یا یک تخته چند لایه به قطر 2 سانتی‌متر بین تخت فنری و تشک خود قرار دهید. تشک‌های مواج در این زمینه برای برخی افراد مفید است.
- از شرایطی که باعث لرزیدن می‌شود دوری کنید. از زیرپوش گرم‌کن استفاده کنید یا از فعالیت در زمان ابتلا به این بیماری در محیط باز خودداری کنید.
- نگاه مثبت خود به زندگی را حفظ کنید، اعتماد به‌نفس خود را از دست ندهید. برای جلوگیری از تحلیل عضلات به فعالیت در زمان ابتلا به این بیماری های طبیعی خود ادامه دهید.
- طب سوزنی گاهی کمک‌کننده است.
- جراحی‌های توصیه شده برای استئوآرتریت شدید شامل آرتروپلاستی (تعویض مفصل) و آرترودز (بی‌حرکت کردن مفصل می‌باشد (
آسپیرین یا سایر داروهای ضدالتهابی، یا استامنیوفن جهت درد و ناراحتی
تزریق کورتون به داخل مفاصل دچار درد و سفتی. این اقدام ممکن است به طور موقت باعث درد و ناراحتی گردد.
سایر داروها نیز برحسب نیاز ممکن است تجویز شوند (نظیر شل‌کننده‌های عضلانی، مسکن‌های قوی‌تر، داروهای ضدافسردگی و غیره(
فعالیت در زمان ابتلا به این بیماری
استراحت تنها در مرحله حاد بیماری که مفاصل خیلی دردناکند ضروری است. به محض بهبود علایم، فعالیت در زمان ابتلا به این بیماری های طبیعی خود را از سر بگیرد.
درمان فیزیکی برای توانبخشی عضلات و مفاصل (تنها برای موارد شدید(
ممکن است جلوگیری از حرکت زیاد مفصل لازم باشد (با استفاده از چوب‌های زیربغل، عصا، واکر و زانوبند کشی(
رژیم برای کاهش وزن در موارد اضافه وزن
درچه شرایطی باید به پزشک مراجعه نمود؟
اگر شما یا یکی از اعضای خانواده تان دارای علایم درد یا سفتی مفصلی باشید.
اگر دچار علایم جدید و غیرقابل توجیه شده اید. داروهای تجویزی ممکن است با عوارض جانبی همراه باشد.
این می تواند عکس سال باشد!
"عکس جنین ۲۱ هفته ای به نام ساموئل الکساندر که در داخل رحم مادر احتیاج به عمل جراحی پیدا کرد و اگر از رحم خارج میشد ممکن نبود زنده بماند .
دکتر برنر جراح این عمل بزرگ بودند و جنین را در داخل رحم مورد جراحی قرار دادند .در حین عمل جراحی جنین دست کوچکش را از شکافی که دکتر ایحاد کرده بود بیرون آورد و انگشت پزشک معالجش را فشرد و عکاس این صحنه ناباورانه را در تاریخ ثبت کرد .دست پسرک کوچکی که برای حس قدر شناسی از رحم بیرون آمد و انگشت دکتر را به خاطر تشکر از هدیه زندگی که او بخشید ،فشرد.
اگر همه ما در وجود فطری خود تا این حد احساس قدر شناسی داشتیم .پس الان این حس را کجا جای گذاشتیم ؟در کدام نقطه و کدام لحظه حس قدرشناسی خودمان را برای همیشه دفن کردیم و غول توقع و زیاده خواهی را همراه خود کرده و در قلبمون جای دادیم ....
قلب پاکمون را جایگاهی کردیم، برای جولان دادن احساسهایی که هر از گاهی جانمان را به لب میرسانند و به جای حس زندگی فقط احساس مرگ و نابودی را در ما شعله ور میکنند.
چرا هرگز به یاد نیاوردیم که باید از کسانی که بهمون زندگی بخشیدند تشکر کنیم ؟
چرا فراموش کردیم که گوهر نایاب وجودمون پر از پاکی و زیبایی بوده و عشق به زنده بودن و زندگی کردن و به دیگران زندگی بخشیدن جزء جدا نشدنی فطرت انسانی ماست ...