جوایز نوبل در کشف پروتینی که آغاز امراض سرطانی را تشخیص میدهد

اوسامو- سی مونورا از جاپان برنده جایزه در بخش کیمیا

امسال دو دانشمند امریکائی و یک جاپانی بخاطر کشف نوعی از پروتین - پروتینی که رنگ جلا دار سبز داشته در از ستارۀ بحری، جایزۀ نوبل در کیمیا را بدست آوردند که برای تشخیص آغاز پیدایش امراض مانند سرطان  در بدن، استفاده شده میتواند.

گونار- آکویست سکرتر اکادمی سلطنتی ساینس سویدن، برندگان جایزۀ نوبل در تحقیقات علمی را اعلام داشت.

آکادمی سلطنتی ساینس سویدن، تصمیم گرفت جایزۀ نوبل در کیمیا در سال ۲۰۰۸ را مشترکاً به پروفیسور مارتین – شلڤی از پوهنتون کولمبیا در نیویارک، پروفیسور اوساما- سی مونورا، ازانستیتوت تحقیقات بحری وودس – هول در مساچوستس و پروفیسور راجر – چن از پوهنتون کلیفرنیا در سان دییاگو، اهدا کند.

همۀ این دانشمندان برای انستیتوت های تحیقیقاتی امریکائی کار میکنند و اوسامو- سی مونورا یک جاپانی است. وی همچنان اولین دانشمندی است که در سال ۱۹۶۲ ستارۀ بحری جلا دار را درنزدیکی  سواحل شمال امریکا  مشاهده نمود.  این ستاره بحری دارای مادۀ نهایت مهم و حیاتی پروتین در تشخیص امراض میباشد.

دو دانشمند دیگر تحقیقات ابتدائس او را دوام دادند.

دانشمندان، پروتین سبز حاصله از جلی فش یا ستارۀ بحری را برای طبقه بندی ماده وراثت یا DNA بکار میبرند. این عمل، به آنها امکان مطالعه و تحقیق روی طرز کار اعضای بدن و انتشار امراض را میدهد.

آنها  این عملیه را بطور مثال برای تشخیص عوامل رشد غده های سرطانی و مرض یاد فراموشی یا الزایمر، بکار میبرند.

و امسال دو امریکائی و یک جاپانی برندۀ جایزۀ نوبل در علم فزیک گردیدند. توزیع جوایز نوبل، در بخش های ادبیات، صلح و اقتصاد در آیندۀ نزدیک اعلان خواهد شد.

شکر (دیابت)

	برخی از علایم شکر ادرار زیاد، اشتهای بیشتر ضعف و باختن وزن نزد مریض دیده می شود.

شکر از جمله امراضیست که مبتلایان آن در دنیا رو به افزایش است، گرچه عامل اصلی بیماری شکر معلوم نیست، اما گفته می شود نداشتن رژیم غذایی مناسب و وزن زیاد می تواند سبب مرض شکر شود.

به قول معاون علمی شفاخانه ابن سینا داکتر محمد نعیم همدرد، طی یک سال حدود 5960 مریض شکر به این شفاخانه مراجعه کردند، اما حالا 50 تا 60 نفر روزانه برای چک کردن شکر شان مراجعه می کنند.

بنابر عوامل مختلفه بعضا مواد قندی در بدن بعد از خوردن به انرژی تبدیل نمی شود به این ترتیب اندازه شکر در خون بالا می رود.

خانم شفیقه می گوید :"بیماری شکر دارم، پدر و کاکایم هم تکلیف شکر داشتند. به وزنم خیلی افزوده شده نمیدانم علتش شکر است، چاقی خودم و یا مسله ارثی است."

به گفته داکتر همدرد بیماری شکر بیشتر ارثی می باشد، همچنان رژیم غذایی نامناسب، تحرک و فعالیت کم وچاقی زیاد در وجود اشخاص سال خورده از عوامل مرض شکر به شمار می رود .

داکتر در ادامه می افزاید: "بعضی اوقات شکل دوم شکر در وجود اشخاص سال خورده ابتدا علایم مشخص ندارد از همین رو مریض در مورد بیماریش نمی داند .

	افزایش وزن، خارش پنجه ها، کسالت و بی حسی از جمله نشانه های شکر بوده می تواند.

وقتی مریض از اثر بیماری دیگری به شفاخانه مراجعه می کند بعد از معاینه معلوم می شود که مریض به بیماری شکر مبتلا است ."

با وجود این هم بعضی از علایمی اندکه به بیماری شکر نسبت داده می شود مثلا:

ادرار مریض زیاد می شود، اشتهای خوب می داشته باشد، اما روز به روز ضعف و لاغری شامل حال مریض می شود.

در پوست مریض خارش پیدا شده چشم های وی سیاهی می کند دست ها و پا های مریض بی حسی پیدا کرده اگر زخمی در وجود او پیدا شود به آسانی جورنمی شود.

خانم شفیقه می گوید : "ابتدا به بیماری شکر و حالا به مریضی قلبی هم مبتلا شده ام، احساس ناتوانی می کنم، در راه رفتن چشمانم سیاهی می کند ."

داکتران تاکید دارند اگر بیماری شکر کنترول شود خطرناک نیست، درغیر آن نه تنها خطر خود بیماری افزایش می یابد بلکه زمینه پیدا شدن امراض دگری را هم مساعد می سازد.

	برای صحتمند بودن خوبست تا ترکاری، میوه وسبزیجات را بیشتر شامل غذای خود سازیم

به خاطر صحتمند بودن، داشتن رژیم غذایی مناسب خیلی ضروری است، پس باید از غذاهای سرخ شده، چرب و شیرین کمتر استفاده کرد و توازن غذایی را در نظر گرفت.

خوبست تا ترکاری، میوه و سبزیجات را بیشتر شامل غذای خود سازیم.

و اما یکی از استادان پوهنتو ن کابل بدین باور است که سپورت، پیاده روی و در نظر گرفتن توازن غذایی توانسته از افزایش وزنش جلوگیری کند.

  

 

 

 

 

 

 

 

این مطلب از وب سایت فارسی بی بی سی گرفته شده است

عید بر همگان مبارک

ساقیا آمدن عید مبارک بادتدر شگفتم که در این مدت ایام فراقبرسان بندگی دختر رز گو به درآیشادی مجلسیان در قدم و مقدم توستشکر ایزد که ز تاراج خزان رخنه نیافتچشم بد دور کز آن تفرقه​ات بازآوردحافظ از دست مده دولت این کشتی نوح

وان مواعید که کردی مرواد از یادتبرگرفتی ز حریفان دل و دل می​دادتکه دم و همت ما کرد ز بند آزادتجای غم باد مر آن دل که نخواهد شادتبوستان سمن و سرو و گل و شمشادتطالع نامور و دولت مادرزادتور نه طوفان حوادث ببرد بنیادت