همیشه از او می ترسم!

مطلبی را که میخوانید با عنوان وبلاگم ارتباط ندارد ولی بعد از خواندن آن خواستم آنرا برایتان بگذارم تا بدانید که چه قسم موجوداتی در قالب انسان میتوانند زندگی کنند. مطلب را حتماً بخوانید و قضاوت کنید.

این مطلب را از http://www.rahenejatdaily.com/khanevada/66/86012406.html گرفته ام.

درد دلهای یک مادر

4 سال بیش که شوهرم بر اثر سکته مغزی فوت نمود، پسر 19 ساله ام مسئولیت زندگی من و 2 دخترم را برعهده گرفت.
در اوایل زندگی به خوبی پیش می رفت، با ارثیه‏ای که از شوهر مرحومم به جامانده بود به زندگی ادامه می دادیم و پسرم را با گرفتن چند دکان در مندوی وضع اقتصادی بسیار خوبی یافت و از نظر اقتصادی هیچ مشکلی نداشتیم، هر دو دخترم نیز به مکتب می‏رفتند و پسرم همه‏ی لوازم و احتیاجات‏شان را بر آورده می ساخت.
خدا را شاکرم که با وجود آنکه زود هنگام بیوه شدم ولی پسرم مرد خانه شد ولی این خوشحالی مدتی بیش نبود، سال گذشته، پسرم را با دختری که خودش معرفی کرده بود عروسی کردم، اوایل عروسم خوب بود اما کم کم غرور بی‏جایش بالا گرفت و مرتب به پسرم نق‏نق می‏کرد و از من و 2 دخترم شکایت می‏کرد، بحث و جنگ و جدل که بالا گرفت دخترانم را از مکتب رفتن بازداشتم اما پسرم دیگر حاضر نبود که با ما زندگی کند، می‏گفت دخترانت را شوهر بده و خودت هم با آنان زندگی کن، من دیگر نمی‏توانم شما را نگه‏داری کنم، من هم زندگی دارم.
حالا هر دو دخترم ازدواج کرده‏اند ولی من هم چنان با عروس بد نیت و زشت خویم زندگی می‏کنم، با او بسیار مدارا می‏کنم، چون می‏ترسم که به کوچک‏ترین بهانه‏ای به همراه پسر قدر نشناسم مرا از خانه بیرون کنند.